براساس اعلام «ممدوح الداماتی»، وزیر آثار تاریخی مصر، به احتمال 90 درصد مقبره «توتنخامون» دارای چنین اتاقک‌هایی است که در بررسی راداری نیز دیده شده است.

به گزارش دیسکاوری نیوز، «نیکلاس ریوس»، مصرشناس بریتانیایی دانشگاه «آریزونا» به عنوان اولین نفری که از وجود احتمالی این اتاقک‌ها خبر داد، معتقد است یکی از این اتاق‌ها در بردارنده بقایای جسد و متعلقات ملکه «نفرتی‌تی» همسر «آخن‌آتون»، پدر «توتنخامون» است.

آیا باستان‌شناسان می‌توانند به اتاقک‌های مخفی مقبره «توتنخامون» راه یابند تا به گفته وزیر آثار تاریخی مصر یکی از مهمترین اکتشافات قرن شکل بگیرد؟

تکنولوژی‌های جدید و غیرتهاجمی که برای کاوش در مقبره «توتنخامون» استفاده می‌شود در یکی دیگر از پروژه‌های باستان‌شناسی بلندپروازنه در مصر نیز کاربرد فراوانی دارد.

این پروژه که «اسکن اهرام» نام دارد با نظارت وزارت آثار تاریخی مصر و توسط یک تیم باستان‌شناسی از دانشگاه مهندسی قاهره و موسسه فرانسوی میراث، نوآوری و حفظ آثار در حال انجام است.

هدف از این پروژه اسکن بزرگترین اهرام مصر برای شناسایی حضور هر نوع ساختار درونی ناشناخته در آن است که به درک بهتر از ساختار اهرام و چگونگی ساخت آن‌ها کمک می‌کند.

در این پروژه از مجموعه‌ای از تکنولوژی‌ها شامل گرمانمایی فروسرخ، رادیوگرافی موآن و بازسازی سه‌بعدی برای بررسی ساختار درونی این اهرام بیش از 4500 ساله استفاده می‌شود که شامل هرم «خوفو»،‌ «خفرع»، هرم خمیده و هرم سرخ می شود.

تاکنون یک ساختار غیرمتعارف قابل ملاحظه در طرف شرقی هرم بزرگ (خوفو) در سطح زمین کشف شده و مطمئنا در سال جاری خبرهای بیشتری نیز درباره این پروژه خواهیم شنید.

سال گذشته عده‌ای از باستان‌شناسان ادعای عجیب و فوق‌العاده‌ای را مطرح کردند که براساس آن اثر تاریخی «استون هنج» در واقع یک اثر تاریخی دست دوم است که صدها سال پیش از انتقال به منطقه ویلتشایر انگلستان در ولز قرار داشته است.

این بررسی نشان می‌دهد که سازه «استون هنج» در اصل متعلق به تپه‌های پرسیل در منطقه «پمبروکشایر» در جنوب غربی ولز بوده است و تاریخ‌نگاری کربنی حاکی از آن است که سنگ‌های این اثر تاریخی حداقل 500 سال پیش از بنای «استون هنج» ساخته شده بودند که ابتدا به عنوان یک اثر محلی در ولز استفاده می‌شده و پس از مدتی به انگلستان منتقل می‌شود.

محققان مشغول استفاده از مطالعات ژئوفیزیکی، کاوش‌های آزمایشی و عکسبرداری هوایی هستند تا بقایای یک اثر تاریخی گمشده و از جا کنده شده را کشف کنند و قرار است نتایج این پژوهش امسال اعلام شد.

«کیت ولهام» از دانشگاه «بورنموث» در این‌باره گفت، فکر می‌کنیم محتمل‌ترین مکان‌ها را شناسایی کردیم و کشفی بزرگ در سال 2016 خواهیم داشت.

دولت کلمبیا در اوایل دسامبر 2015 میلادی اعلام کرد، یک کشتی بادبادنی غرق شده متعلق به قرن 18 حاوی گنجینه‌ای از طلا سکه و سنگ‌های قیمتی را به ارزش امروزی بین 4 تا 17 میلیارد دلار دور از سواحل این کشور کشف کرده است. این کشتی مولتی میلیاردی که به نام «سن خوزه» شناخته می‌شود در واقع کشتی فرستاده سلطنتی شاه فیلیپ پنجم برای بازگرداندن سکه‌ها و شمش‌های استعماری جنگ جانشینی در اسپانیا بین سال‌های 1701 تا 1714 بوده است.

کشتی «سن خوزه» در تاریخ هشتم ژانویه 1708 در تلاش برای فرار از کشتی‌های جنگی بریتانیا بر اثر یک انفجار به اعماق دریای کارائیب فرو رفت و بنابر گزارش‌ها شامل 600 نفر خدمه، صندوقچه‌های زمرد سبز و هزاران کیلو نقره، طلا و پلاتینیوم بوده است.

این کشف موجب بروز نزاع میان موسسه تحقیقات دریایی آماندا در آمریکا، مدعی کشف محل غرق شدن کشتی در سال 1981 و دولت پرو شده است. دولت پرو معتقد است گنجینه کشف شده در کشتی سن خوزه باید به عنوان میراث ملی این کشور قلمداد شود.

گرچه این منازعات همچنان ادامه دارد، اما انتظار می‌رود تحقیقات برای کشف مقادیر بیشتری زمرد و طلا همچنان ادامه داشته باشد.

کشف یک سازه بیضی شکل زیر منطقه «ولترا» ایتالیا یکی از مهمترین اکتشافات سال 2015 میلادی بود. باستان‌شناسان معتقدند این سازه مهمترین آمفی‌تئاتر کشف شده رومی‌ها در قرن اخیر است.

قدمت این سازه که مشابه کلوسئوم در قلب رم دارای ساختاری بیضی شکل است به قرن اول پس از میلاد برمی‌گردد. آمفی‌تئاترهایی با این شکل در زمان روم برای برگزاری رویدادهایی چون جنگ گلادیاتورها و جنگ حیوانات وحشی استفاده داشته است.

باستان‌شناسان تخمین می‌زنند این سازه که در عمق 20 تا 32 فوتی سطح زمین کشف شده است دارای ابعاد 196 در 262 فوت باشد.

تنها بخش کوچکی از این آمفی‌تئاتر در یک پروژه کاوش سر از خاک بیرون آورده است و انتظار می‌رود کاوش کامل این محوطه در سال جاری کلید بخورد.