به گزارش انجمن خرد آورده شده از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، محمد جواد جعفری، سرپرست فصل ششم کاوش باستان‌شناسی در محوطه ریوی شهرستان مانه و سملقان در خراسان شمالی با اشاره به ثبت محوطه ریوی با وسعتی ۱۱۰ هکتاری در سال ۱۳۴۶ در فهرست آثار ملی کشور گفت: در پژوهش‌های باستان‌شناسی که از سال ۱۳۹۱ در محوطه تاریخی "ریوی" آغاز شده، باستان‌شناسان به بقایای یک شهر از دوران هخامنشی تا ساسانی دست یافتند و با توجه به اهمیت این کشف تاکنون شش سال پژوهش‌های باستان‌شناسی در این محوطه ادامه یافته است.
به گفته وی، کاوش‌های سال ۱۳۹۶ در محوطه تاریخی ریوی منجر به کشف بقایای یک تالار ستوندار در بخش جنوبی محوطه و بقایای یک ساختمان بزرگ خشتی مربوط به دوران هخامنشی تا ساسانی در مرکز محوطه و یک گورستان مربوط به عصر مفرغ(چهار هزار سال قبل) در بخش شمالی شد.
جعفری با اشاره به این‌که براساس اهمیت باستان شناسی این آثار، در کاوش‌های امسال نیز مطالعات روی این سه نقطه متمرکز بود که منجر به شناخت بخش زیادی از جزئیات معماری بناهای مربوط به دوران هخامنشی و اشکانی و وضعیت گورستان عصر مفرغ محوطه شد، افزود: در مهر ماه امسال همراه با فعالیت‌های باستان‌شناسی، مرمت دیوارهای خشتی تالار ستوندار و دیگر ساختارهای خشتی یافت شده آغاز شد و برای بازدید گردشگران دو گمانه به ابعاد ۱۲× ۱۲ متر و ۵× ۵ متر با اسکلت فلزی مسقف شد.
وی با بیان این نکته که محوطه تاریخی ریوی از نوروز ۱۳۹۸ پذیرای گردشگران داخلی و خارجی خواهد بود، گفت: وسعت این محوطه در دوران هخامنشی به بیش از ۱۱۰ هکتار رسیده و به نظر می‌رسد یکی از شهرهای مهم دوران هخامنشی در شمال شرق کشور بوده است.