وی در ۸ مارس ۱۸۲۲ در زادوسزنیکی واقع در امپراتوری اتریش در خانواده‌ای با تبار ارمنی زاده شد. ووکاشویچ پس از آنکه نتوانست در امتحانات دبیرستان قبول شود، در ۱۸۳۶ ترک تحصیل کرد و برای کمک به خانواده‌اش به چاکوت رفت تا به‌عنوان دستیار یک داروساز شروع به کار کند. وی در آنجا درگیر فعالیت در چند سازمان سیاسی شد که از ایده استقلال لهستان حمایت می‌کردند. در ۱۸۴۰ به Rzeszów بازگشت تا در یک داروخانه خصوصی کار کند. در ۱۸۴۶ به دلیل فعالیت‌های ناسیونالیستی از سوی دولت اتریش دستگیر شد اما به دلیل نبود شواهد کافی در دسامبر سال بعد آزاد شد، هر چند تا آخر عمر فعالیت‌هایش به‌عنوان عنصر سیاسی غیرقابل اعتماد از سوی پلیس محلی رصد می‌شد.
این مبتکر لهستانی در ۱۸۴۸ به استخدام یکی از بزرگترین و بهترین شرکت‌های داروسازی گالیسیای اتریش (موسوم به لهستان اتریش) با نام داروسازی گلدن استار در لویو (اکنون واقع در اوکراین) درآمد و در آنجا با همکاری فردی به نام میکولاچ سالنامه‌ای درخصوص داروسازی منتشر کرد. به پاس این موفقیت مسوولان شرکت او را برای مطالعات داروسازی به دانشگاه یاگلونین واقع در کراکوف فرستادند و او پس از چندین سال در نهایت توانست فوق لیسانس داروسازی خود را از دانشگاه وین دریافت کند. با بازگشت به لویو دوره‌ای جدید از زندگی او درخصوص استخراج نفت آغاز شد.
هر چند نفت از دیرباز در گالیسیا (اکنون واقع در جنوب شرقى لهستان و شمال غربى اوکراین) وجود داشت و به‌عنوان دارو و روغنی حیوانی استعمال می‌شد اما ووکاشویچ نخستین کسی بود که در لهستان و سراسر جهان نفت را برای استفاده در چراغ‌های نفتی استخراج کرد و مبدع یک صنعت جدید شد. در پاییز ۱۸۵۲ وی همراه با میکولاچ و همکاری دیگر، نفتی را که در چندین بشکه توسط تجاری از شهر درهوبایچ آورده شده بود،تجزیه شیمیایی کردند و توانستند با استفاده از تکنیک‌های داروسازی نفت را پالایش نموده و آن را به داروسازان محلی بفروشند اما با توجه به قیمت بالای این نوع نفت، سفارش‌ها اندک بود. در ۱۸۵۴ ووکاشویچ راهی گلریک شد و در آنجا با همکاری کارآفرینان و زمین‌داران محلی چندین شرکت تاسیس کرد. در همان سال وی نخستین «معدن» نفت را در بوبرکا در حوالی کروسنو افتتاح کرد و همزمان بر روی چراغ‌های نفتی کار کرد. در اواخر همان سال وی توانست نخستین چراغ نفتی خیابانی را راه‌اندازی کند. در سال‌های آتی او چندین چاه نفت دیگر را به‌صورت سرمایه‌گذاری مشترک با تجار محلی به بهره‌برداری رساند. در ۱۸۵۶ ووکاشویچ یک «کارخانه تقطیر نفت» را در اولاسزوویپ در نزدیکی یاسلو افتتاح کرد که باید آن را نخستین پالایشگاه صنعتی نفت جهان نامید.
در سال‌های آتی ووکاشویچ بدل به مردی ثروتمند شد و از قیام ناسیونالیستی ژانویه ۱۸۶۳ در لهستان حمایت و به پناهندگان کمک مالی کرد. وی توانست پالایشگاه دیگری در گالیسیا افتتاح کند و در نواحی دیگر چاه‌های دیگری استخراج نماید. او در ۷ ژانویه ۱۸۸۲ درگذشت.