همزمان نیروهای ملیگرا و کمونیست نیز از فضای باز ایجاد شده بهره بردند و نیروهای خود را به خیابانهای تهران آوردند.
شهر صحنه کشمکش و زد و خوردهای شدیدی بود و تظاهراتکنندگان عمدتا سیاستهای دولت امینی را هدف قرار داده بودند. در این میان یک نفر دانشآموز کشته شد و شمار زیادی نیز زخمی شدند.
امینی در واکنش به این تظاهرات در نطقی به مردم اطمینان داد که اصلاحات اقتصادی در دستور کار قرار خواهد گرفت و از جمله واردات کالاهای لوکس به کشور ممنوع شد.
وی همچنین وعده داد که در زمان مناسب برنامه اصلاحات (اصلاحات ارضی و مالکیت اراضی کشاورزی، ملی شدن جنگلها، سهیم شدن کارگران در سود کارخانهها و کارگاهها، اصلاح قانون انتخابات و مشارکت بانوان در آن و تاسیس سپاه دانش) به رفراندوم گذاشته خواهد شد و مخالفان در آنجا میتوانند با رای منفی به این برنامه از اجرای آن جلوگیری کنند. وی صندوق آرا را ملاک تصمیمگیری دانست و نه رفتن به خیابان و فریاد زدن و درگیری با پلیس که برای برقراری و حفظ نظم و امنیت ایجاد شده بود. رفراندوم وعده داده شده، ششم بهمنماه سال بعد ـ سال ۱۳۴۱ و زمان نخستوزیری امیراسدالله علم برگزار شد.