بنا به پیش‌بینی نظریه نسبیت عام اینشتین، اطلاعات فیزیکی در مورد مواد بلعیده شده توسط سیاهچاله‌ها از بین می‌رود، اما بر اساس قوانین مکانیک کوانتومی، اطلاعات، ابدی هستند. از این رو تناقضی در این میان بوجود می‌آید.
استفن هاوکینگ، فیزیکدان برجسته بریتانیایی با همکاری مالکولم پری از دانشگاه کمبریج لندن و اندرو استرومبرگ از دانشگاه هاروارد به یک راه‌حل احتمالی رسیده‌اند: اطلاعات مکانیک کوانتومی در مورد ذرات بلعیده شده توسط سیاهچاله‌ها در واقع وارد این اجسام نمی‌شوند.
هاوکینگ در یک سخنرانی در نشست تابش هاوکینگ در موسسه سلطنتی فناوری در استکهلم سوئد اظهار کرد: نظریه من این است که اطلاعات مطابق انتظارات در داخل سیاهچاله ذخیره نشده، بلکه در مرز آن موسوم به افق رویداد باقی می‌مانند.
به گفته هاوکینگ، اطلاعات به شکل هولوگرام‌های دوبعدی به عنوان ابربرگردان‌ها (super translations) در مرز سیاهچاله دخیره می‌شوند.
مفهوم ابربرگردان‌ها ابتدا در سال 1962 معرفی شد.
این دانشمند بریتانیایی افزود: اطلاعات در مورد ذرات بلعیده شده باز می‌گردد، اما شکل آن‌ها آشفته و غیرقابل استفاده است. این اطلاعات برای تمامی اهداف علمی ممکن، از بین رفته است.
کشش گرانشی سیاهچاله‌ها بقدری زیاد است که هیچ‌چیز، حتی نور نمی‌تواند پس از گذر از افق رویداد، از آن بگریزد.
به ادعای هاوکینگ، احتمال دارد که این اجسام مرموز، در واقع درگاهی به جهان‌های دیگر باشد.
وی در این سخنرانی گفت: این چاله باید بزرگ باشد و در صورت برخورداری از چرخش، ممکن است راهی به جهان دیگر داشته باشد. اما امکان بازگشت به این جهان از میان آن وجود ندارد. از این رو اگرچه من به سفر فضایی علاقمندم، اما هیچگاه سیاهچاله را امتحان نخواهم کرد.