دیدار برادران شرلی با شاه‌عباس

دیدار برادران شرلی با شاه‌عباس

رابرت و آنتونی شرلی (دو برادر انگلیسی) ۱۹ ژوئن سال ۱۵۹۸ میلادی در شهر قزوین ـ پایتخت وقت ایران ـ با شاه‌عباس یکم دیدار کردند.

تاریخ ثبت: (1397/03/29 )  تاریخ بروزآوری: (1397/03/29 )

این مطلب (5,300)  بار مطالعه شده است.

این مطلب را با دوستان خود در واتساپ به اشتراک بگذارید.

روی جلد کتاب سفرنامه برادران شرلی

آنتونی شرلی پس از ورود به قزوین مورد استقبال گرم شاه‌عباس قرار گرفت. او به شاه پیشنهاد کرد که ایران هیات سفارتی به دربارهای اروپایی اعزام کند و با آنها علیه دشمن مشترک (امپراتوری عثمانی) پیمان ببندد.

شاه‌عباس آنتونی شرلی را به همراه حسینعلی بیگ بیات روانه اروپا کرد تا هم با کشورهای اروپایی ارتباط برقرار کند و هم برای ابریشم ایران (که انحصار آن در اختیار شخص شاه بود) بازار بیابد.

شرلی و بیات پس از سفر به روسیه و اتریش به مونیخ رفتند و از آنجا قاصدی به جمهوری ونیز فرستادند تا آن دولت را از آمدن خود مطلع سازند ولی ونیز که مشغول مذاکره با عثمانی بود آنها را نپذیرفت. شرلی و بیات سپس به رم رفتند ولی در آن شهر بر سر مساله حق تقدم در دیدار با پاپ اختلاف یافتند. شرلی از رم به تنهایی به ونیز رفت و چندی بعد در آن کشور پناهنده شد، سپس به اسپانیا رفت و به خدمت پادشاه آن کشور درآمد و در همان‌جا درگذشت.

 

بخشی از گزارش برادران شرلی از دوره شاه عباس

 

برچسب: برادران شرلی; صفویه; انگلیس
اثر یا گردآوری: ;منبع: دنیای اقتصاد   -  لینک منابع: https://www.donya-e-eqtesad.com/fa/tiny/news-3402011   -  

 برادران شرلی
 صفویه
 انگلیس
1403/09/03 13:12
در زمینه‌ی انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • «انجمن خرد» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • انجمن خرد از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • درج در قسمت هایی که با ستاره قرمز مشخص گردیده الزامی است.
  • تعداد کاراکترهای نام، ایمیل و نظر نباید به ترتیب بیش از 100، 300 و 500 بیشتر باشد . در صورت عدم رعایت متاسفانه نظر شما ثبت نخواهد گردید.
  • نظرات پس از تأیید مدیر سایت منتشر می‌شود.

نام:

پست الکترونیک:

متن نظر:

کد امنیتی:

نظرات: