به گزارش انجمن خرد آورده شده از ایسنا، نخست یک فیلم منتشر شد با خبری که از نشست سی‌وسه پل حکایت داشت. اتفاقی که اگر ثابت شود، یک فاجعه برای اصفهانِ تاریخی است، اما تا کنون مسئولان میراث فرهنگی آن را رد می‌کنند و انحنایی که از آن به عنوان یک نشست یاد می‌شود را اعوجاجی (انحنا) قدیمی در بدنه‌ی یکی از یادگارهای قدیمی صفویان در این شهر تاریخی می‌دانند.
ناصر طاهری، معاون میراث فرهنگی اداره‌کل میراث فرهنگی استان اصفهان انحنای پیش آمده روی دیواره‌ی سی‌وسه پل را یک نشست نمی‌داند.
او به ایسنا می‌گوید: این نشست نیست، نشست همیشه با ترک همراه است. این اتفاق، یک انحنا روی پل است که قبلا هم وجود داشته؛ چیز جدیدی نیست و نمی‌توان آن را به خشکسالی یا مسائل مترو مربوط دانست.
وی با بیان این‌که این انحنا چیز جدیدی برای سی‌وسه پل نیست که بگوئیم ترکِ تازه‌ای است، ادامه می‌دهد: پیش از این نیز ترک‌هایی بر اثر درزهای انبساط روی سی‌و سه پل به وجود آمده بود که رسانه‌ها اعلام کردند سی‌وسه پل ترک خورده است، در شرایطی که این اتفاق نبود. انحنای کنونی روی پل نیز سال‌های زیادی است که وجود دارد.
طاهری این انحنا را مربوط به نقاط مختلفی از بناهای تاریخی اصفهان می‌داند و می‌گوید: در چهل ستون نیز این انحنا وجود دارد، نقاطی که خط افق وجود دارد، می‌توان آن را دید، اما یک شاقولی نیست که آن را زیاد خطرناک بدانیم.
او با تاکید بر این‌که پایه‌های این پل‌های تاریخی روی بستر سنگی است، بیان می‌کند: میراث‌فرهنگی اصفهان و سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان به صورت مشترک و مجزا در مدت زمان‌های مختلف این پل و دیگر پل‌های تاریخی اصفهان را پایش می‌کنند، بنابراین امیدواریم که هیچ‌گاه چنین اتفاقی برای آن‌ها رخ ندهد.
معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان در ادامه با بیان این‌که پایه‌های سی و سه پل در عمق زمین هستند و عمقِ پایه‌ها مرطوب است، توضیح می‌دهد: واقعیت این است که اگر زمین اصفهان را گود کنیم، تا زیر یک متری، خاک مرطوب است، اما ریشه‌های این پل بسیار عمیق‌ترند و نمی‌توان گفت با این خشکسالی‌ها، پایه‌های پل آسیب می‌بینند.
طاهری در ادامه با تاکید این‌که اگر خشکسالی‌ها خیلی تداوم داشته باشد، روی بدنه‌ی بناهای تاریخی اثر می‌گذارد، می‌افزاید: در شرایط فعلی که گاهی اوقات آب باز می‌شود و ریشه‌های پل در آب است، مشکلی برای سی‌وسه پل پیش نمی‌آید.
او همچنین با اشاره به مرمت دیوارهای این پل تاریخی در سال ۱۳۴۹ (که طی آن به دلیل عبور ماشین‌های سنگین از روی پل، دیواره‌ها از بدنه‌ی پل جدا شدند) می‌گوید: در آن زمان از روی پل ماشین عبور می‌کرد. در واقع پل گذرسواره بود، حتی ماشین‌هایی بودند که باید از کارخانه ذوب‌آهن بار می‌آوردند و حتی تریلی از روی سی و سه پل رد می‌شد.
وی اضافه می‌کند: می‌توان گفت سی‌وسه پل آن روزهای سخت را نیز به خود دیده، اما خوشبختانه هنوز سرپاست و پایش‌های مداوم کارشناسان نیز برای سرپا ماندن این پل تاریخی است.