در ترجمهی کتابِ دانیال در همان ایام هم، از لغاتِ ویژهی «زبانِ ارمنی» مخصوصِ قرنِ چهارم ه.ق/دهم م. استفاده شده است. اما مترجمِ این بخش، آزادتر عمل کرده و بیشتر مفاهیم و نه عباراتِ کتابِ دانیال را ترجمه کرده است.