در دههی ۱۹۸۰، سورکین این چارچوب فکری را به کار بست تا شمار نقاطی که جهان قابلمشاهده میتواند داشتهباشد را تخمین بزند، و دلیل آورد که باید به یک انرژی کوچک ذاتی که باعث میشود جهان در انبساطش شتاب بگیرد، ارتقا یابند.