ظهور نگارگري مستعد و با ذوق، متفكر و جستجوگرهمچون ابوالحسن غفارى، تحولي عمده را در نقاشي دورهی ناصرالدين شاه باعث مي شود، او به تنهايي بار يك دگرگوني اساسي را در پايه ريزي نقاشي نوين ايران بر دوش ميكشيد.