جایگاه آتش در ایران باستان بخش سوم (آتش در متون اوستایی - قسمت نخست)
در گاهان آتش رابطهی ویژهای با اشه دارد. او به همراه اشه، بخشندهی بهروزی است و همراه اشه در گفتار راستین شریک است. به واسطهی آتش فروزان است که اهورا مزدا واپسین جایگاه هر دو گروه اشون و دروند را مشخص میکند.
شناسه: 9031
تاریخ ثبت: 1403/07/07
عکاس / نگارنده: برگرفته از آثار موبد اردشیر آذرگشسب و محسن قائم مقامی
هاونگاه: دورهای که از سپیدهدم تا نیمروز گذشته شده است
رَپِثوینگاه: از نیمروز تا بعد از ظهر را در بر میگیرد. این بخش از روز نماد اوج خورشید و روشنایی کامل روز است