مالکان آذربایجان شرقی عموما از موقعیتشان برای حفظ اسارت و عقبماندگی زارعان بهرهگیری میکردند. با این حال اگرچه زارعان هنوز فقیر بودند، زارعان نواحی اطراف مراغه در مقایسه با بسیاری از نواحی دیگر ایران مرفه و آسوده بودند.