کویر مصر
بومگردی و طبیعت گردی اغلب در میان ایرانیان به گشت و گزار در مکانهای پرآب و پوشیده از جنگل و سبزه زار معنا شده اما چندی است که برای تعدادی سفر به دشتهای مرکزی فلات ایران و کویرهای آن هم هیجانانگیز شده است. هیجانی که با خودروهای گرانقیمت آفرود رونق بیشتری نیز یافته، هیجانی که بدون شناخت از اکوسیستم کویر باعث وارد آمدن آسیب جدی به آن میشود.
کویر مصر یکی از مناطق دیدنی فلات مرکزی ایران هست، که حضور در آن برای فرار از هیاهو و استرس زندگی شهری برای هر گردشگری بسیار آرامش بخش خواهد بود. منطقهای کم جمعیت، دور از آلودگی و بهشتی در دل کویر.
مصر روستایی است از توابع شهرستان خور و بیابانک در استان اصفهان. این روستا در دشت کویر ایران و در 45 کیلومتری شرق جندق و در 60 کیلومتری شمال خور قرار دارد. روستای مصر یا کویر مصر درست در میانه راه دامغان به نائین و اصفهان قرار دارد. مصر به همراه دو روستای بسیارکوچک دیگر به نامهای امیرآباد و فرحزاد دریک خط شمالی _ جنوبی به طول حدود 6 کیلومتر واقع شدهاند.
خانه های روستا نشانه هایی از سایر سازه های مناطق کویری دارند و با دیوارهای کاه گلی، سقف های گنبدی و درهای چوبی آراسته شده اند. در کنار هر خانه طویله کوچکی به چشم می خورد و در آن بوقلمون و بز و گاهی شتر نگهداری میشود. روستای مصر دارای برق سراسری، آب آشامیدنی، مخابرات و آنتن دهی تلفن های همراه و سوپرمارکت و امکانات تفریحی خوبی از جمله آفرود، موتورچهارچرخ و شترسواری است که تجربه ای متفاوت برای شما رقم می زنند. وجود اقامتگاه های بومی مناسب سبب شده از بابت امکانات اولیه شرایط مناسبی برای گردشگران فراهم آمدهاست.
برای دیدن زیبائیهای شگفت انگیز کویر هر لحظه میتوان با فاصله گرفتن از روستا با اندک راهپیمایی خود را در دل کویر یافت، البته مسیر خیلی کوتاهی را میتوان با خودروهای سواری راه پیمود و پس از آن بطور حتم باید از خودروهای آفرود استفاده کرد که البته حتما باید از راهنماهای محلی استفاده کرد چون هم خطر گم کردن راه، فرورفتن در باتلاق و آسیب به اکوسیستم را در بر دارد.
در پارهای از ساعات شبانه روز میتوان اوج لذت را از طبیعت کویر برد، نخست در هنگام طلوع آفتاب که خورشید از پشت شنزارهای سرخ، پرتوهای زرد خود را میگستراند و سرمای کویر به انتها رسیده و گرما وجودت را فرا میگیرد. بعد از صبحگاهان، بهترین زمان شب کویر است، آنگاه که نیمههای شب به دل کویر زده آتشی برافروخته و به انتظار غروب ماه مینشینی و اگر همراهان همراهی کرده و ترس آنها را فرانگیرد و سکوت را رعایت کنند جز صدای لهیب و جرقههای آتش چیز دیگری بگوش نخواهد رسید و پس از غروب فانوس شب و خاموش کردن آتش اندک اندک فروغ ستارگان فزونی خواهد یافت، بازوی کهکشان راه شیری نمایان شده و شب به معنای واقعی ستاره باران میشود و با دیدن هر ازگاه شهابی حض به نهایت میرسد.
با فاصله گرفتن از روستا دیگر خانه ای به چشم نمیخورد و صدای مردمان نیز به گوش نمیرسد. دیگر تنها چیزی که وجود دارد پهنهای به رنگ خاک است که سراسرش را شن های روان پوشانده اند؛ شنهایی سبک که سوار بر باد به این سو و آن سو میروند و گویی بر تن کویر نقش میزنند. آن ها بر روی هم انباشته میشوند و تپهای ایجاد میکنند تا بتوانی به بالای آن بروی و عظمت کویر را از نمایی دیگر به تماشا بنشینی بی حساب و کتاب نیست که نام این جلوه شگفت انگیز طبیعت را دریای شنی کویر مصر گذاشتهاند.
وجه تسمیه روستای مصر
حتما برای شما نیز نام این کویر کمی عجیب بنظر میرسد، اما باید بدانید که این نامگذاری داستان جالبی را در دل خود دارد. سالها پیش چوپانی به نام یوسف در این مکان مزرعهای داشت و در آن زندگی میکرد. او برای تامین آب مزرعه خود ابتدا از قنات بهره میبرد تا اینکه روزی آب قنات خشک شد و یوسف مجبور به حفر چاه شد. او این چاه را در فاصله 25 کیلومتری از محل مزرعه خود حفر کرد و آب به وسیله قنات به مزرعه او میرسید در همان زمان بود که عدهای دیگر از مردم نیز این مکان را برای زندگی انتخاب کردند و سپس نام دراز آب را برای آن بر گزیدند. البته یوسف که دیگر به عنوان موسس روستا محسوب میشد از این نام چندان خوشش نمیآمد و با خواندن داستان حضرت یوسف برای دیگر اهالی تصمیم به تغییر درازآب به نام مصر کرد. البته یوسف به جز تامین آب روستا و تغییر نام آن کار مهم دیگری نیز برای این مکان انجام داده بود و آنهم ساخت یک خیابان وسیع در وسط روستا بود که با کمک اهالی انجام شد. شاید او نیز پیشبینی میکرد که روزی گردشگران زیادی به این مکان سفر میکنند و وجود این خیابان ضروری است. حالا حدود 100 سال است که از تاسیس روستای مصر میگذرد و این مکان تبدیل به یک جاذبه گردشگری در ایران شده که هر ساله مسافران زیادی را به سمت خود جذب میکند.
نیزار کویر مصر
شاید جالب باشد که بدانید در سال 1355 یک سیل این منطقه را تحت تاثیر خود قرار میدهد. این سیل تا حدی عظیم و بیسابقه بود که یک دریاچه کوچک از خود به جای گذاشت. البته این دریاچه پس از چند سال نسبتا خشک شده و اکنون مکان دریاچه به نیزاری زیبا تبدیل شده است. این نیزار در 6 کیلومتری از روستای کویر مصر قرار گرفته و شما میتوانید با استفاده از یک خودروی مناسب از آن بازدید کنید.
انواع تفریحات در سفر به کویر مصر
در این کویر امکانات تفریحات پرهیجان وجود دارد که از جمله آنها میتوان به موتورسواری، شترسواری و آفرود اشاره کرد. در کویر مصر مکانی برای موتورسواری تعبیه شده که در آن موتورهای چهارچرخ ATV به مسافران کرایه داده میشود. رانندگی با این موتورها کار چندان سختی نیست و هر کسی میتواند آن را امتحان کند. موتورسواری بر روی تپههای شنی کوچک و بزرگ حتما کاری لذتبخش و هیجانانگیز خواهد بود.
شترسواری در کویر نیز میتواند حسوحال حضور در گذشتههایی بسیار دور را برای شما تداعی کند. همانطور که میدانید مردم در قدیم برای سفرهای طولانی در میان شهرها از شتر استفاده میکردند چراکه نسبت به شرایط جوی نامناسب بسیار مقاوم بود اما امروزه این یک فعالیت تفریحی مهیج محسوب میشود. هیجان این فعالیت اگر بیشتر از موتورسواری و آفرود نباشد کمتر هم نیست. شما میتوانید برای تجربه شترسواری خود را به نزدیکی روستا برسانید و یک شتر برای خود کرایه کنید.
مسیرهای دسترسی به کویر مصر
*نزدیک ترین راه برای رسیدن به کویر مصر از تهران ( 7 ساعت و 45 دقیقه)
بزرگراه تهران – قم، بزرگراه قم – کاشان و کاشان به اردستان
جاده اردستان به انارک و انارک به خور که در مسیر به ترتیب شهرهای شهراب، انارک، چوپانان، چاه ملک را می توان دید این جاده به نسبت از کیفیت خوبی برخوردار است اما بخصوص از انارک تا چوپانان بسیار خلوت بوده که وسوسه سرعت و خوابآلودگی از خطرات این مسیر هست. پس طی مسیر طولانی و یکنواخت و بخصوص جاده پر چاله و چوله خور به روستای مصر که احساس میکنی دیگر هیچ جنبندهای را نخواهی دید ناگهان با دیدن درختان انار، گلهای آفتابگردان، جوی آب جاری شده از چاه و مزارع سرسبز ابتدای روستا و پس آز آن درختان گز کاشته شده بر تپههای شنی شوکه شده و تمامی خستگی بیش از 700 کیلومتر راه رخت برمیبندد.
*جاده خور به مصر، پیش از رسیدن به خور و در 10 کیلومتری آن راه فرعی و باریکی به روستای مصر و در انتهای پس از طی 3 کیلومتر به روستای فرحزاد ختم میشود.
مسیر دوم از طریق استان سمنان ( 8 ساعت)
جاده تهران به سمنان، سمنان به حسینان، حسینان به جندق، جندق به چاه ملک و چاه ملک به خور.