به گزارش انجمن خرد آورده شده از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری،حسن رضوانی نیک آبادی سرپرست هیأت باستان شناسی امروز« یکشنبه» با اعلام این خبر گفت به منظور تعیین عرصه واقعی محوطه تاریخی عماد الدین شاهرود، عملیات گمانه زنی در این محوطه دوره نوسنگی آغاز شده است.
او با اشاره به قرار گرفتن این محوطه در حاشیه جنوبی شهر شاهرود از شناسایی آن در سال 1394 به طور اتفاقی توسط مالک زمینی که بخشی از محوطه در آن واقع شده خبر داد.این باستان شناس افزود:بخش اصلی این محوطه بر اساس شواهد سطحی مربوط به فرهنگ سنگ چخماق در منطقه شمال شرق فلات ایران است که قدمت آن به اواخر هزاره هفتم تا اواخر هزاره ششم قبل از میلاد می رسد.با وجود این،شواهد سطحی دیگری گویای ادامه استقرار در این محوطه تا اواسط هزاره پنجم پیش از میلاد است.
سرپرست هیأت باستان شناسی گفت محوطه معیارِ فرهنگ نوسنگیِ شمال شرق ایران، تپه های سنگ چخماق بسطام واقع در 14 کیلومتری شمال محوطه عماد الدین است که در دهه 1350 خورشیدی توسط هیاتی ژاپنی به طور گسترده کاوش شد ولی نتایج آن منتشر نشد.
به گفته این باستان شناس بیش از 90درصد این محوطه نویافته واقع در کنار جاده کمربندی شاهرود ـ مشهد به دلیل ایجاد تاکستان و باغ های میوه شدیداً آسیب دیده است.شمار قابل توجهی انواع دست ساخته های زندگانی دوره نوسنگی،مانند هاون های سنگی، دست آس،سنگِ ساب و تبر سنگی از خاک های شخم خورده این محوطه به دست آمده است.
او اهمیت این محوطه را وجود شواهد روشنی در آن از ادامه استقرار از اواخر هزاره هفتم تا اواسط هزاره پنجم پیش از میلاد و حدود دو هزار سال دانست.تخریب بخش هایی از این محوطه بزرگ به دلیل ایجاد باغ های میوه و جاده کمربندی بر پیچیدگی عملیات گمانه زنی و تعیین عرصه واقعی آن افزوده است.تاکنون،شواهد زندگانی نوسنگی در عمق 3 متری زمین شناسایی شده و گمان می رود که شواهد بیشتری در اعماق بیشتر در نقاط دیگر محوطه به-دست آید.وی با بیان اینکه محوطه عماد الدین هفتمین محوطه دوره نوسنگی (فرهنگ چخماق)است که تاکنون در ناحیه شاهرود شناسایی شده است تصریح کرد این فرهنگ قدیمی ترین فرهنگ دوره روستانشینی در نیمه شرقی فلات ایران است.