در کشور ما دانش زبان شناسی به لطف قوم گرايان در حد يك رشته دم دستی پايين آمده و هر كه از راه می رسد و بر زبان خود تعصب دارد خودش را عالم دهر و زبان شناس پنداشته و بدون دانش و مدرک دانشگاهی تفسيرهای فضايی از مطالب علمی زبانشناختی ارائه می دهد!
مدتهاست فضای مجازی جولانگاه جاعلان و ایران ستیزانی است که یک مرتبه مورخ و زبان‌شناس شده پای از دایره جعل و دروغ فراتر نهاده و پیروی از پانکردیست هایی چون حبیب‌الله تابانی که کتاب‌ها را به دلخواه مقاصد قوم گرایانه خود با تحریف و جعل سلاخی می‌کنند مدعی شده اند که ارناسکی زبان گورانی ، زبانهای پارسی سان چون لری و بختیاری و همه زبانهای شمال غربی و مرکزی را کردی دانسته است.
اما اصل قضيه چيست؟!
ارانسكی با توجه به مشابهت فرهنگی گورانی زبانها در نخستین كتاب خود به نام كتاب فقه اللغه ايرانی، گورانی را جزء گويشهای كردی نام برده اما در عين حال در برگه ٣١١ عنوان ميكند كه " لهجه های بعضی از قبايل كردی با لهجه اصلی مزبور آنچنان متفاوت است كه محققان آنها را زبانهای مستقلی می دانند ؛ مثلاً از آن جمله است لهجه گورانی ( در ناحيه‌ي كرمانشاه) كه افراد قبيله گوران بدان متكلمند ... برخی ويژگی های لهجه های زازا و گورانی حاكی از رابطه آنها با لهجه های مركزی ايران ( سمنانی) و سرزمين فارس (سيوندی و همچنين كرانه خزر) می باشد.
همین جمله کافی است تا پانکردیست های با بی خردی متوهمانه از زبانهای مرکزی تا حاشیه کسپین را جزو زبانهای کردی بخوانند!
ارناسکی با وجود اذعان می‌کند برخی محققان گورانی را یک زبان جدا می‌دانند ١٣ سال بعد در كتاب زبانهای ايرانی به روشنی گورانی را جدا از زبانهای كردی دسته بندی كرده كه در ادامه به آن اشاره می كنيم.
گذشته از این در هر دو كتاب ارانسكی، به روشنی گويشهای لری و بختياری را جدای از زبانهای كردی دانسته و چنین تواهماتی حاصل ذهن پریشان پانکردیست هاست، چنین افراد متعصبی که حتی در مورد تقسيم بندی زبانها اطلاعات پايه ای هم ندارند كه اگر داشتند، به جايی كه فكر كنند زبانهای ايرانی اول كردی بودند و بعد دست و پا درآوردند (و همه را جزء زبانهای كردی بدانند!)، می‌دانستند كه يك گروه از زبانهای ايرانی، زبانهای ايرانی غربی است كه خود به شاخه جنوب غربی و شمال غربی تقسيم ميشود! و چون نمی‌دانند و نمی‌فهمند باید آنها را نااميد كرده و از برگه ١٦٢ -١٦٤ كتاب زبانهای ايرانی از نويسنده مورد علاقه شان، ارانسكی رفرنس دهیم که پانکردها نابخردانه با تفسير غلط فكر كرده‌اند هر زبان ايرانی غربی كردی است در حاليكه در همين برگه ها ارانسكی به روشنی می‌گويد گروه زبانهای ايرانی غربی دو گروه است که شامل گروه جنوب غربی كه شامل فارسی گويشهای لری و بختياری و كمزاری و غيره است و ايرانی شمال غربی كه شامل كردی و گويشهای آن، زازا ، تالشی، بلوچی و غيره است.
آنچنان که روشن است گويشهای ناحيه دريای کسپین را هم کردی ندانسته بلکه آنها را از دسته شمال غربی می‌داند که همه خويشاوند هستند نه اينكه زير مجموعه ای از زبانهای كردی باشند! (برگه ١٤٢، زبانهای ايرانی، ارانسكی)
اما در مورد گورانی و كردی در كتاب از برگه ١٢٧ تا ١٣٠ به طور ویژه در مورد كردی صحبت شده كه ارانسكی گويشهای كردی را به دو گروه عمده تقسيم می‌کند:
گويشهاي شمال غربی (كرمانجي)
گويشهای جنوب شرقی (همان ١٢٨)
و حتی در اين برگه ها در مورد محل‌های جغرافيایی گویشوران صحبت شده است، اما موقع معرفی گورانی آن را نه در بخش كردی كه به صراحت زيربخش جداگانه ای با عنوان "ساير گويشهای ايراني "آورده است( همان ، برگه ١٤٤) و گورانی را از كردی جدا معرفی كرده است، يعني دقيقا زبان گورانی جزء زبانهای كردی نيست !
برداشت خودسرانه و دلبخواهی از داده های پژوهشگران نه اخلاقی است و نه علمی و آنچنان که پیداست سرانجام به رسوایی می انجامد.
پانکردها به ویژه نوع جنوبی آن دست به دزدی هویت و زبان گورانی می‌زند ، ارزیابی ها و یافته های زبان‌شناسان را تحریف کرده و هنگامی که جعلیات آنها اثبات می‌شود مدعی می‌شود زبان‌شناسان، زبان های کردی را درست مورد مطالعه قرار نداده اند و گورانی را تنها با کرمانجی مقایسه کرده اند و از همین رو گورانی را به دلیل تفاوت با کرمانجی در دسته ای جدا قرار داده اند و از این روی ادبیات گورانی را کردی نمی‌دانند!
باید از ایشان پرسید چگونه زبان های کردی جنوبی بررسی شده اند و در دسته کردی قرار گرفته اند!
هنگامی که از همه سو به بن بست می‌خورند عاجزانه زبان شناسان و تاریخ نگاران را استعمارگر و حقوق بگیر دربار حکومت مرکزی ایران خطاب می‌کنند که می‌خواهند برای تخفیف دادن ملت موهوم کرد زبان گورانی را از زبانهای کردی جدا کنند!