5) عبدالله بن ثُنَیان بن ابراهیم بن ثُنَیان بن سعود، 1841 تا 1843 میلادی (1219 تا 1221 خورشیدی).
وي با سپاهي که نجدي بودند، به خالدبن سعود حمله کرد. خالد توان مقابله با سپاه او را نيافت و ناگزير به مکه گريخت و سرانجام در جده درگذشت. وقتي خبر اين جريان به فیصل بن تَرَکی که پیش از 1834 تا 1838 میلادی نیز حکومت می‌کرد و توسط خدیو مصر در آن دیار محبوس بود، رسيد و دانست که عبدالله قدرت را به دست گرفته و خالد نيز فرار کرده، با حيلهاي از مصر گريخت و خود را به قصيم رساند و جمع بسياري هم او را ياري نمودند. با کمکهاي اهالي عنيزه توانست ابن ثنيان را در رياض شکست دهد و وي را دستگير و حبس کند. سرانجام نيز او را در سال 1843 میلادی در زندان به قتل رسانيد.
6) فیصل بن تَرَکی پسر عبدالله، 1843 تا 1865 میلادی (1221 تا 1244 خورشیدی).
فیصل در سال1841 میلادی از قصری که حکام مصری به او اختصاص داده بودند گریخت و به کوه شمر رفت و از آنجا وارد نجد شد و کوه شمر را مقر خود قرار داد. سپس با عبدالله بن ثُنَیان به جنگ برخاست و او را در 1843 میلادی شکست داده و برای دومین بار امیر نجد شد. آنگونه که آورده اند فیصل یکی از امرای مقتدر آل سعود بود و بعد از سال‌ها هرج و مرج و ناامنی بار دیگر آرامش و امنیت را به وجود آورد. ليکن دولت عثماني تصميم به جنگ با فيصل، امير رياض در نجد گرفت. دولت مرکزي عثماني لشکري را به فرماندهي شريف محمدبن عون، امير مکه به قصيم فرستاد و اهالي قصيم را به اطاعت دولت مرکزي درآورد. سرانجامِ کار صلحي با اهالي قصيم منعقد گرديد که در مقابل، قصيمي ها بايد 10 هزار ريال خراج سالیانه پرداخت نمايند. بدين ترتيب شريف با لشکر خود به قرارگاه برگشت و فيصل هم به تعهّد خود عمل کرد و هر سال 10 هزار ريال بر طبق عهدنامه پرداخت مينمود. اين امر هم چنان ادامه داشت تا اينکه فيصل فلج و کور گرديد. او با همين مرض در در ماه رجب سال 1282 ق. درگذشت و به جاي خود عبدالله را از ميان چهار فرزندش به حکومت منصوب نمود که همين امر باعث درگيري ميان برادران گرديد.
7) عبدالله بن فیصل بن ترکی – دور اول، 1865 تا 1871 میلادی (1244 تا 1249 خورشیدی).
بعد از فیصل، پسرش عبدالله بر طبق وصیت او زمامدار حکومت ریاض شد. در رجب 1282 تا سال 1283، اوایل زمامداری او، آرامش برقرار بود. ولی در همین سال یعنی 1283، برادرش، سعود، که امارت الخرج و افلاج را داشت با تعدادی از امرای اطراف و فرماندهی برادر دیگرش، محمد، بر عبدالله شورید و در جنگ میان آن دو سعود زخمی شد و شکست خورد و محمد هم دستگیر و زندانی شد و سپس سعود به احساء و از آنجا به عمان رفت. در سال 1287 سعود به بحرین رفت و به آل خلیفه، امرای بحرین، پناه برد و از آنان خواست تا در برابر برادرش، عبدالله به او کمک کنند. امرای بحرین نیز به او وعده کمک دادند.
عبدالله در این جنگ شکست خورد و به بغداد نزد مدحت پاشا رفت و برادرش سعود، حکومت ریاض را بدست گرفت.
8) سعود بن فیصل بن ترکی – دور اول، 1871 میلادی (1250 خورشیدی).
سعود با شکست برادرش عبدالله و با آل خلیفه به حکومت ریاض رسید. در همین احوال عبدالله نیز با سپاهی که مدحت پاشا در اختیارش نهاده بود احساء را تصرف کرد و به تابعیت حکومت بصره در آورد. اين جنگها تا آنجا کشيده شد که به ضعف حکومت وهابي و استقلال بعضي از مناطق منجر گرديد و در نتیجه ترکها بر احساء و قطيف مسلط شدند.
و در همین سال عبدالله بن فیصل، برادرش سعود را مجدد با کمک ترکها شکست داده و وارد ریاض شد.
9) عبدالله بن فیصل بن ترکی – دور دوم، 1871 تا 1873 میلادی (1250 تا 1252 خورشیدی).
عبدالله به حکومت ریاض رسید، درحالیکه مردمان نجد در قحطي شديد به سر ميبردند و حتي مردار الاغ را مي‌خوردند و پوستهاي بزغاله را آتش ميزدند و براي خوردن مي‌ساييدند و نيز استخوانهاي حيوانات را مي‌شکستند و آرد کرده، مي‌خوردند. اگر چه اين مردمان با جنگ و خونريزي نمردند، ولي گرسنگي آنها را از بين می‌برد. (تاريخ نجدالحديث، ص 99)
در سال 1290 سعود اینبار با حمایت انگلیسی‌ها به ریاض حمله کرد و برادرش، عبدالله را شکست داده و مجدد به حکومت رسید.
10) سعود بن فیصل بن ترکی – دور دوم، 1873 تا 1875 میلادی (1252 تا 1254 خورشیدی).
در جدال بين دو برادر؛ يعني عبدالله و سعود، افراد زيادي کشته شدند. عبدالله از طرف ترکها حمايت مي شد و سعود هم از انگليسيها مواد غذايي مي گرفت و اين کمکها حتي بعد از پيروزي سعود، از سوي انگليسيها، ادامه داشت. اما عبدالله و برادرش محمد، رياض را ترک کردند و در نزديکي کويت در صحراي قحطان ساکن شدند و تا مدتها در امور حکومت دخالت نکردند.
در این هنگام نجد در میان آل سعود به امارت نشین هایی تقسیم شد و سعود هم با کوشش فراوان که در تصرف احساء داشت نتوانست آنجا را به دست آورد. سپس به نبرد با ابن ربیعان برای تصرف عتیبه رفت ولی در آنجا نیز زخمی شد و مجدداً به ریاض رفت و در سال 1291ق برابر با 1875 میلادی درگذشت.