خانِ مغول چنگیز، به ایران نیامد، اما خویشاوندانِ او، قرن‌ها بر این سرزمین حکومت کردند. چنگیزخان، زبانِ مادریِ مغولی را می‌دانست و به زبانِ تُرکی تکلم می‌کرد.(۱)حکّامِ مغولی، اغلب چند نوع خط برای نوشتنِ الواح، احکام و مسکوکات به کار می‌بردند: یک خطِ ایغوری بود که معمولاً چنگیز و تعدادِ کمی از آن استفاده می‌کردند و دیگری خطی چینی که تازه اختراع شده بود و قوبیلای خان آن را برای مدتی به کار برد و خیلی زود هم از رونق افتاد.(۲)حاکمانِ مغول در ایران، خطِ ایغوری و عربی را در ضربِ سکه‌ها به کار بردند. یک بار نیز از همان خطِ جدیدِ اختراعِ چینی بر روی سکه‌ی غازانی استفاده شد‌. در عصرِ ابوسعید، خطِ مغولی روی مسکوکات بیشترست و تا پایانِ حکومتِ مغول کماکان دیده می‌شود.

الواح و اسناد هم به زبانِ مغولی نوشته می‌شد.(۳)اما بعدها با اقتدارِ مغولان زبانِ عربی و فارسی هم در اسناد هم متداول شد.(۴)در دربارِ مصریان، مترجمانِ مغولی که معمولاً بَردِگانِ دشتِ قیچاق بودند، از عهده‌ی ترجمه‌ی مکتوباتِ مغولی به‌خوبی برمی‌آمدند. در اروپا و از جمله دربارِ پاپ، انگلستان و فرانسه مشکل بیش‌تر برای ترجمه‌ی نامه‌های مغولی و یا فارسیِ دربارِ مغولان وجود داشت و مکاتبات می‌بایست ابتدا به زبانِ لاتین ترجمه شود که اغلبِ سفرای مغول این کار را انجام می‌دادند. مسیحیان و به‌ویژه نسطوریانِ دربارِ مغول که به طورِ کلی به زبانِ عربی و سریانی تلفظ داشتند، می‌بایست زبانِ مغولی را بیاموزند، همان‌گونه رشید‌الدین فضل الله برای اطلاع از اسنادِ مغولی، این‌ زبان را تا حدی آموخته بود.(۵)(ص ۲۷۸)

1399/12/14 16:27

در زمینه‌ی انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:

لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
«انجمن خرد» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
انجمن خرد از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
درج در قسمت هایی که با ستاره قرمز مشخص گردیده الزامی است.
تعداد کاراکترهای نام، ایمیل و نظر نباید به ترتیب بیش از 100، 300 و 500 بیشتر باشد . در صورت عدم رعایت متاسفانه نظر شما ثبت نخواهد گردید.
نظرات پس از تأیید مدیر سایت منتشر می‌شود.

نام:

پست الکترونیک:

متن نظر:

کد امنیتی: