به گزارش انجمن خرد به نقل از خبرگزاری خبرآنلاین؛ هشتاد و نهمین برنامه موسسه هنر و طبیعت عصر روز گذشته با موضوع "شیر ایرانی" در پارک هنرمندان برگزار شد.
در ابتدا این برنامه مستندی در رابطه با شیرهای ایرانی با صدای پرویز پرستویی پخش شد، شیرهایی که ده ها سال است در ایران منقرض شده اند و فقط در هند حضور دارند. پس از آن علی گلشن محقق محیط زیست با اشاره به نقش شیرهای ایرانی در دوره های مختلف تاریخ ایران گفت: در طول تاریح ردپای این گربه سان را در اشیائی که پیدا کردیم می بینیم و این نقش شیرها را در ایران نشان می دهد.
او بیان کرد: بر اساس مطالعاتی که روی «دی ان ای» انجام شده است، این گروه از شیرها در آسیا تولد شده اند و سپس به کشورهای دیگر مهاجرت کرده اند.
گلشن در رابطه با وضعیت کنونی شیر ایرانی در ایران گفت: آخرین گزارش از دیده شدن شیر در ایران سال 1963 میلادی توسط یک پروفسور نیوزلندی انجام شده است.
او افزود: آخرین گروه بازمانده از شیرهای ایرانی در منطقه گیر در هند هستند که البته وضعیت خوبی ندارند. دلیل منقرض نشدن این شیرها در هند هم ممنوع شدن شکار در منطقه گیر است. یک نواب هندی برای شکار شیر حکم اعدام مقرر کرده است.
پارک ملی جنگل گیر و منطقه حفاظت‌شده حیات وحش، که به نام ساسان-گیر ગીર રાષ્ટ્રીય ઉદ્યાન و गिर वन نیز شناخته می‌شود، جنگل و منطقه حفاظت‌شدهای در گجرات هند است.
این پارک در سال ۱۹۶۵ بنیان‌گذاری شد و مساحتی بالغ بر ۱۴۱۲ کیلومتر مربع را پوشش می‌دهد. پارک در ۶۵ کیلومتری جنوب شرقی جوناگاده و ۶۰ کیلومتری جنوب غربی آمرلی قرار دارد.
این منطقه به خاطر آنکه تنها ناحیه نگهداری از شیرهای ایرانی در جهان به شمار می‌رود، نامدار است و به دلیل پشتیبانی از انواع گوناگونی از گونه‌ها یکی از مهم‌ترین مناطق حفاظت‌شده در آسیا خوانده می‌شود.
بوم‌سازگان گیر به همراه گیاگان و زیاگان متنوعش حفاظت‌شده است و این حاصل تلاش اداره جنگلبانی دولتی، کنشگران محیط زیست، و سازمان‌های مردم‌نهاد بوده است.
در هنگام اعلام منطقه حفاظت‌شده گشتن پارک در اوایل سده بیستم میلادی، تعداد شیرهای منطقه به دلیل شکار تروفه تا ۱۵ عدد رسیده بود.
امروزه نزدیک به ۴۱۱ عدد شیر آسیایی در این جنگل نگهداری می‌شوند.
این میزان رشدی آرام و ثبات‌دار را در طی چند دهه گذشته نشان می‌دهد. برنامه افزایش جمعیت شیرها از هنگام آغاز تاکنون توانسته است ۱۸۰ عدد شیر را در اسارت به دنیا باورد.
علی گلشن در رابطه با شرایط این شیرها در هند هم گفت: به دلیل جمعیت کم و بیماری ها، جمعیت شیر در هند زیاد نشده و وضعیت نگران کننده است.
این محقق محیط زیست درباره تغییر نام شیر ایرانی هم گفت: متاسفانه خبری وجود دارد که هندی ها می خواهند اسم شیر ایرانی را به شیر هندی تغییر بدهند و حتی قرار شده حیوان ملی هند از ببر به شیر تغییر کند.
در ادامه کاوه فیض اللهی سردبیر فصلنامه پاژن هم با اشاره به اینکه شیر ایرانی حدود 70 هزار سال پیش از شیر آفریقایی جدا شده گفت: هندی ها برای تغییر نام شیر ایرانی باید مقاله ای قدیمی پیدا کنند که نام شیر هندی قدیمی تر از شیر ایرانی است یا اینکه ثابت کنند شیر ایرانی با شیر هندی تفاوت دارد که این غیر ممکن است.
او ادامه داد: بگذارید اینگونه نگاه کنیم که ما یک شیر آسیایی داشتیم که در هند و ایران حضور داشته و در ایران منقرض شده است، من هر دو اسم را نمی پسندم و نام شیر آسیایی را می پسندم.
فیض اللهی در پایان حرف هایش گفت: ظرفیت محیط زیست در قرن 21 پایین آمده است، در ایران هم در 30 سال اخیر ما 90 درصد ظرفیت محیط زیست خود را از دست داده ایم، اگر قرار باشد حیوانات منقرض دوباره زندگی کنند باید ظرفیت محیط زیست را افزایش دهیم.