ایلام ( بخش دوم: معاش و خلق و خوی انسان ایلامی)

ایلام ( بخش دوم: معاش و خلق و خوی انسان ایلامی)

ایلامی ها مردمی مانند بسیاری از مردمان دیگر نبودند. چیزی مرموز در آنها وجود دارد که شناخت ماهیتشان را دشوار می سازد. در طی این بررسی به کرات با ویژگی های چشمگیر و متضادی رو به رو خواهیم شد.

تاریخ ثبت: (1394/11/14 )  تاریخ بروزآوری: (1394/11/24 )

این مطلب (28,230)  بار مطالعه شده است.

این مطلب را با دوستان خود در واتساپ به اشتراک بگذارید.

گاوها در نزدیکی شهر چرا می‌کنند. کوزه‌های شیر برای دوشیدن در کنارماده گاوها آماده است. (تصویر‌ ۶).

چوپان‌ها بزها را به خانه می‌آورند و در طویله‌ای که از گل ساخته شده جای می‌دهند. کنار در ورودی طویله برج مستحکمی قرار دارد؛ بنابراین به احتمال زیاد این طویله متعلق به قصر یا معبدی است. (تصویر ۷) 

چوپانان ایلامی بزها را به خانه می‌آورند و در طویله‌ای که از گل ساخته شده جای می‌دهند.

 در مزارع مردانی به صورت گروهی مشغول کارند. آنها با کج بیل‌های سه شاخه زمین را برای کشت آماده می‌کنند. آخرین تصویر مهر (تصویر ۸) شاید به هزاره‌ی چهارم پیش از میلاد بازگردد. محتوای این مهر را یافته‌های باستانشاسی تایید می‌کند.

 در مزارع مردان ایلامی به صورت گروهی مشغول کارند

 رابرت ادمز از دانشگاه شیکاگو، در نواحی مختلف خوزستان این عصر تعداد زیادی کج‌بیل سنگی، داس‌هایی از گل پخته بسیار سخت و ابزارهایی داس مانند از سنگ چخماق به دست آورده است. بنابراین کج بیل و داس در قدیم‌ترین ایام ابزار کشاورزان ایلامی بوده است. بعد تر، در حدود سال 3000 پیش از میلاد، در نقش مهرها خیش هم پیدا می‌شود. (تصویر ۹)

کشاورزان ایلامی با کج بیل و داس

 زن‌ها نیز در کار کشاورزی فعال بوده‌اند، با لباس‌های گشاد و در کار پرورش نخل. (تصویر10)

زنان ایلامی با لباس گشاد در حال کشاورزی

در شهر جنب و جوش زیادی برپاست در کارگاه سفالگری ظرف‌های سنگی ساخته می‌شود. یکی دسته‌ی کوزه را صیقلی می‌دهد و دیگری با ساییدن بشقاب‌ها به هم آنها را صاف می کند.(تصویر11)

 

در شهر ایلامی جنب و جوش زیادی برپاست در کارگاه سفالگری ظرف‌های سنگی ساخته می‌شود

زن‌ها در کارگاه هم به چشم می‌خورند. آن‌ها برچارپایه‌های کوتاه  چوبی و یا زمین لخت نشسته‌اند و بیش‌تر سرگرم پشم ریسی هستند. (تصویر12)

زن‌ها در کارگاه هم به چشم می‌خورند

مخصوصاً انبارکنندگان غله جنب و جوش بسیار دارند.انبارها(سیلوها) بر روی مهرها به صورت بنایی خشتی با ردیفی طولانی از گنبدها نشان داده شده است. بیرون این انبارها طاقچه‌هایی قرار دارند و بر بالای آن‌ها حفره‌هایی باریک در زیر سقفی افقی. منظور از این حفره ها تهویه‌ی هوای انبار است. کارگران کیسه‌ها و کوزه‌ها را دست به دست می‌کنند. این‌ها بار را بر روی سر یا شانه‌ی خود از نردبان یا پلکان  کنار دیوار به سوی دهانه‌ی گنبدها بالا می برند. (تصویر13)

ایلامی ها در حال انبار غله در سیلو

شالوده‌ای سکو مانند میان انبار و زمین حایل است. اما انبارهایی هم وجود داشت که نیمی از آن زیرزمین بودند. این نکته را از یک متن ریاضی (حساب ) که در شوش پیدا شده می‌توان دریافت. منشیان در کنار انبارها چهار زانو می‌نشینند و کیسه‌های گندمی را که تحویل می‌شود، بر الواح گلی ثبت می‌کنند. (تصویر ۱۴)

 

 

منشیان ایلامی در حال ثبت وضعیت موجودی سیلوها

 خم خانه داران نیز هنگام پرکردن کیل‌ها و درپوش گذاشتن بر کوزه‌ها چهار زانو می‌نشینند. (تصویر ۱۵)

 خم خانه داران ایلامی نیز هنگام پرکردن کیل‌ها

 

 خلق و خوی ایلامی ها

اصلاً ایلامی‌ها چگونه مردمی بوده‌اند؟ جغرافیدانان اوایل دوره‌ی اسلامی خوزی‌ها را به زشتی، بی‌ادبی، ستیزه‌جویی و خست نکوهش کرده‌اند. چند هزاره پیش آشوری‌ها و بابلی‌ها پیوسته از «ایلامی‌های شریر» سخن می‌گفتند. در نظر سومری‌ها، ایلامیان «خرابکار» و در عین حال «بزدل» بودند، زیرا ضرب المثلی سومری می‌گوید: «اگر یک ایلامی مریض شود، دندانهایش به هم می‌خورند...». ضرب المثلی دیگر می‌گوید: «ایلامی جماعت به یک خانه قانع نیست.» بنابراین از نظر سومری‌ها، ایلامی‌ها بیش از حد حریص و پرتوقع بوده‌اند.
با این همه این داوری دشمنان است و باید با احتیاط به آن نگریست. یک چیز محرز است و آن این که ایلامی‌ها در چشم همسایگان بین النهرینی خود بسیارترسناک بوده اند. ایلام برای آن‌ها سرزمین پریان و جادوگران و ارواح خبیث بود.


گرچه منابع معدودمحلی ایلامیان را دیگرگونه می‌نمایند و آنها را مخصوصاً خانواده دوست نشان می‌دهند، محقق امروزی نمی‌تواند از این احساس خودداری کند که ممکن است در داوری سومری‌ها، بابلی‌ها و آشوری‌ها چیزی از حقیقت وجود داشته باشد.
با این همه ایلامی‌ها مردمی مانند بسیاری از مردمان دیگر نبودند. چیزی مرموز در آنها وجود دارد که شناخت ماهیت‌شان را دشوار می‌سازد. در طی این بررسی به کرات با ویژگی‌های چشمگیر و متضادی روبه رو خواهیم شد. مثلاً ایلامی‌ها از یک سو تخیلی بسیار پویا داشتند که در هنر حجاری عجیبترین موجودات افسانه‌ای را پدید آورده است. از سوی دیگر شخصیت ایلامی دلمرده و خشک و گران جان و تنها معطوف حقایق ملموس است و از هر چیز زاید رویگردان. این همه حاصل یک احساس بدبینی عمیق است. فقط کافی است که به سر سفالین مردی ایلامی که از شوش به دست آمده و احتمالاً از اوایلی هزاره‌ی اول پیش از میلاد، نگاه کنیم. آندره پارو می‌نویسد: «سیمای این مرد عبوس است. حالتی عاری از خیال و آکنده از مخالفت در چهره‌ی او هویداست.» موریس لامبر ایلامی‌ها را « بی رحم، خشن، بسیار عاقل مسلک و بسیار کاردان» معرفی می‌کند. آدمی فکر می‌کند که ایلامی‌ها هرگز نمی‌خندیده‌اند.
هرقدر هم همدالانه بخواهیم به ماهیت مردم ایلام پی‌ببریم، باز هم چیزی مرموز و نفوذناپذیر در دل آن باقی می‌ماند.

 

ایلام ( بخش نخست: انسان ایلامی)

ایلام ( بخش دوم: معاش و خلق و خوی انسان ایلامی)

ایلام ( بخش سوم: خط و زبان ایلامی)


 
 منبع: شهریاری ایلام، والتر هینتس، ترجمه پرویز رجبی، انتشارات ماهی

برچسب: ایلام; خوزستان; شوش
اثر یا گردآوری: گردآوری: کیارش کاظمی;منبع: شهریاری ایلام، والتر هینتس   -  لینک منابع:   -  

آخرین مطالب مرتبط:

1403/08/23 08:42
در زمینه‌ی انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • «انجمن خرد» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • انجمن خرد از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • درج در قسمت هایی که با ستاره قرمز مشخص گردیده الزامی است.
  • تعداد کاراکترهای نام، ایمیل و نظر نباید به ترتیب بیش از 100، 300 و 500 بیشتر باشد . در صورت عدم رعایت متاسفانه نظر شما ثبت نخواهد گردید.
  • نظرات پس از تأیید مدیر سایت منتشر می‌شود.

نام:

پست الکترونیک:

متن نظر:

کد امنیتی:

نظرات: