نخستین عملیات حفاری در سال ۱۳۴۴ آغاز گردید که تا سال ۱۳۵۷ ادامه یافت.
در این سال، قسمتی از یک دیوار خشتی و طاقی آجری در هنگام تسطیح زمین و راه سازی توسط بولدوزرهای طرح نیشکر هفت تپه نمایان گردید. و این محل توسط هیئت حفاری به سرپرستی دکتر عزت الله نگهبان به عنوان نقطه شروع کار انتخاب شد و با ایجاد شبکهای عملیات حفاری از این محل به سمت جنوب ادامه پیدا کرد. مقبره ی تپتی اهر و ملکه اش که امروزه در کنار مزارع نیشکر قرار دارد ، از این محل به دست آمده است. قدیمی ترین طاق قوسی شکل جهان نیز در محوطه کشف شد.
مزارع نیشکر از مشکلات اصلی این منطقه ی باستانی است.احشام و گرازها شب ها به این مزارع حمله می کنند.جای پای گرازها به وضوح بر روی تپه ها نمایان است.
مجتبی گهستونی، دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی خوزستان، تاریانا در این باره به ایران بزرگ گفت: منطقه ی باستانی هفت تپه محصور نیست و باید با حصارکشی جلوی ورود احشام به این محوطه را گرفت تا از تخریب و آسیب رسیدن به این محوطه جلوگیری شود.
بررسیهای رو زمینی که پیشتر مَک آدامز (Robert McC Adams) در این ناحیه انجام داده بود، نشان میداد که این محوطه گسترده باستانی فقط در دوره محدودی مسکونی بودهاست.