به گزارش انجمن خرد به نقل از همشهری، این ابزار که قرار است در سال ۲۰۲۰ در ایستگاه فضایی بین‌المللی مورد آزمایش قرار گیرد، بخشی از پروژه‌ای بزرگتر به نام LCRD است، سیستمی که به گفته ناسا می‌تواند ارتباطات رادیویی امروزی را متحول ساخته و امکان ارسال و دریافت اطلاعات را با سرعتی ۱۰ تا ۱۰۰ بار بیشتر از حد ممکن کنونی افزایش دهد.
این اولین‌باری نیست که ناسا سیستم ارتباطاتی لیزری را به جای سیستم رادیویی مورد آزمایش قرار می‌دهد. در سال ۲۰۱۳ این سازمان توانست با کمک کاوشگر LADEE خود به سرعت تاریخی بارگیری(دانلود) و بارگذاری (آپلود) اطلاعاتی دست‌یابد که از ماه دریافت و به مدار ماه ارسال می‌شدند؛ ۶۲۲ مگابیت بر ثانیه سرعت بارگیری و ۲۰ مگابیت بر ثانیه سرعت بارگذاری.
با این‌همه پروژه LCRD پس از پایان یافتن آزمایش‌های اولیه که در سال ۲۰۱۹ آغاز خواهند شد، قرار است به اساس یک سیستم عامل عملیاتی تبدیل شود. آنچه به ناسا در نمایش دادن عملی بودن استفاده از سیستم ارتباطات لیزری‌اش کمک می‌کند، همین مودم یکپارچه فوتونیک است. این مودم که ILLUMA نام دارد، به واسطه گنجاندن قابلیت‌های متعدد درون یک ریزتراشه، ابزاری بسیار کوچک به اندازه یک گوشی موبایل خواهد بود. این به آن معنی است که مودم چند برابر نسبت به مودم‌های فیبرنوری که امروزه در فضاپیماها مورد استفاده قرار می‌گیرند، کوچکتر است.
مدارهای فوتونیک پدیده‌های جدیدی نیستند، اما تقویت فناوری بدون ایجاد اختلال در سرعت در دیگر قطعات یک سیستم برای دانشمندان به مشکلی غیرقابل حل تبدیل شده‌بود. از این رو اگر ناسا بتواند این مودم را عملیاتی کند، فواید آن می‌تواند بی‌نهایت باشد و به کوچکتر شدن تجهیزات و بهبود عملکرد آنها منجر شود. در عین حال می‌توان این مدارهای فوتونیک را مانند مدارهای الکترونیکی با هزینه‌ای کم به تولید انبوه رساند.
به گفته محققان ناسا، این ابداع جدید طراحی سیستم‌های نوری را ساده‌تر خواهد‌کرد. ابعاد و میزان مصرف انرژی تجهیزات نوری را کاهش داده و کارایی آنها را افزایش خواهد داد، علاوه براینکه قابلیت‌های جدیدی را نیز ایجاد خواهد‌کرد. علاوه بر این این سیستم تنها در ماموریت‌های فضایی ناسا کارایی نخواهد داشت و می‌توان از آن در زمینه‌های مختلفی از تصویربرداری‌های پزشکی گرفته تا تولید و مراکز پردازش داده‌های متعلق به شرکت‌های اینترنتی بزرگ بهره‌برداری کرد.
منبع: sciencealert.com