به گزارش انجمن خرد آورده شده از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، بهزاد علی‌طالش - سرپرست هیأت باستان شناسی - با اعلام این خبر گفت: محوطه باستانی معصوم‌زاده روی برآمدگی طبیعی در سمت جنوب- جنوب‌شرقی شهر فعلی بجنورد، مرکز استان خراسان شمالی و در بین بافت شهری قرار گرفته که در حال حاضر در حدود 6.5 هکتار از آن به همت اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان شمالی حفظ شده است.
او افزود: این اثر نخستین بار توسط دکتر نگهبان در سال ۱۳۴۶ شناسایی شد و با شماره ۷۰۸ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیدو سپس در سال ۱۳۵۵ محدوده آن میله کوبی و در سال‌های ۱۳۷۰ و ۱۳۸۶ گمانه‌زنی و تعیین حریم آن انجام شده است.
این باستان‌شناس اظهار کرد: طرح کاوش گسترده این محوطه در کارگاهی به وسعت ۵۰۰ متر مربع در منتهی‌الیه بخش شمال‌شرقی محوطه آغاز شد. به رغم آنکه هنوز کاوش در کارگاه یاد شده به پایان نرسیده ولی تاکنون شواهدی از سده‌های دوم تا هشتم هجری قمری در آن شناسایی شده است.
به گفته وی، سه مرحله معماری منتسب به ادوار یاد شده شناسایی شده که شامل ستون‌های آجری، سازه‌های سنگی، خشتی و چینه‌ای است .
او افزود: کشف سازه‌ای هشت ضلعی، ساخته شده از سنگ‌های ورقه‌ای با ملات گل از یافته‌های شاخص کاوش به شمار می‌رود.
به گفته سرپرست گروه کاوش تپه معصوم‌زاده، کاوش‌های باستان‌شناختی در این محوطه تا رسیدن به سطح خاک بکر ادامه خواهد داشت.