صحرای بزرگ آفریقا بزرگ‌ترین صحرای گرم جهان در شمال آفریقا با مساحتی حدود ۹ میلیون کیلومتر مربع و قدمتی معادل دو و نیم میلیون سال واقع شده‌است. این بیابان بزرگ از غرب به اقیانوس اطلس، از شمال به کوه‌های اطلس و دریای مدیترانه، دریای سرخ و مصر در شرق و از جنوب به سودان و دره رود نیل محدود می‌شود. صحرای بزرگ آفریقا قاره را به دو بخش شمال و منطقه آفریقای سیاه تقسیم می‌کند. انسان در لبه‌های صحرا به مدت ۵۰٬۰۰۰ سال زیسته‌است. در طول آخرین دوره یخبندان این منطقه بسیار مرطوبتر بود، چیزی همانند وضعیت امروزی شرق آفریقا.

آثار حکاکی انسان شامل جانوران آبی مانند تمساح در این محل یافت شده‌است. سنگواره‌های دایناسور هم آثار دیگری است که کاوشگران در این بخش یافته‌اند. اما امروزه به جز نواحی کوچکی در پیرامون دره رود نیل و بخش‌های مجزای کوچک دیگر، این ناحیه عاری از پوشش گیاهی سبز است. حدود دو و نیم میلیون نفر در این ناحیه زندگی می‌کنند که اکثراً مردمان کشورهای موریتانی، مراکش و الجزایر هستند. البته لازم به ذکراست که در حدود ۵۶۰۰ سال پیش صحرا دارای آب و هوای مرطوب بوده و سنگواره جاندارانی مثل تمساح که بدون آب نمی‌تواند زندگی کند یافت شده‌است دما در بیابان صحرا در هنگام روز و در سایه به ۵۷ درجه سانتی گراد می‌رسد و هنگام شب به علت کمبود رطوبت دما به زیر صفر درجه سانتی گراد می‌رسد. بلند ترین تپه‌های ماسه‌ای جهان در این بیابان وجود دارد که ارتفاع آن‌ها گاهی به ۴۳۰ متر می‌رسد. هوا در شب های صحرای بزرگ افریقا در حدود ۱۰ درجه زیر صفر است.