کوههای مریخی مناظری از کوههای کره ماه را برای انسان تداعی می‌کنند و جنس رسوبی آنها و همچنین فرسایش خاص کوه‌ها موجب ایجاد شیارها و تراش‌های زیبایی شده است. این کوه‌ها که چاک چاک هستند، شکل‌های نامانوس دارند و فاقد پوشش گیاهی هستند و به خاطر غیرعادی بودن‌شان، در سال‌های اخیر و در میان گردشگران، به کوههای مریخی شهرت یافته‌اند.
به گزارش انجمن خرد محمود رضا هیهات از کارشناسان زمین شناسی در گفت‌وگو ایسنا تصریح کرد: با توجه به اینکه این کوههای فاقد هرگونه پوشش گیاهی و بارندگی‌های این مناطق سیلابی است به سرعت فرسایش می‌یابد. این کوه‌ها بیشتر متشکل از مارن (رس و آهک) و مقداری ژیپس (گچ) هستند. گچ و مارن باعث می شود هیچ پوشش گیاهی در این کوه‌ها رشد نکند.
این استاد دانشگاه بیرجند ادامه داد: کوههای مریخی خراسان جنوبی در نهبندان در مسیر دهسلم قرار دارند که از نظر زمین شناسی عمر کمی دارند. رنگ‌های قرمز موجود در این کوه‌ها به دلیل وجود رس و آهن در خاک این کوه‌هاست. بیشتر این کوه‌ها به رنگ توسی، سفید، قرمز و زرد هستند.
هیهات یادآورشد: این کوه‌ها بیشتر در مناطق گرم و خشک دیده شده که دو نمونه آن در سیستان و بلوچستان و در چابهار و در خراسان جنوبی در مسیر دهسلم نهبندان دیده شده است. این کوه‌ها در جنوب شرق لوت و حد فاصل بین نهبندان و روستای چاهداشی واقع شده‌اند.