به گفته وی، تاکنون بیش از 400 اثر تاریخی در شهر ابرکوه شناسایی شده که 128 اثر در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است .
سرپرست اداره میراث فرهنگی ابرکوه در مورد بافت تاریخی این شهر نیز اظهار کرد: بافت تاریخی شهر ابرکوه با وجود پیوستگی و تراکم و پویا بودن، دارای محلات مختلفی است که مرز بین این محلات را معابر و گذرها و گاهی اوقات خانه‌ها تشکیل می‌دهند .
وی خاطرنشان کرد: در تقسیمات اولیه از محلات ابرکوه، محله‌های بازار، جرم‌الدین، نبادان، درب قلعه، دروازه میدان، دروازه علی و طاووس داخل حصار قرار داشته و از بین این محله‌ها، محله‌های دروازه علی، درب قلعه و دروازه میدان، دروازه‌های ورودی شهر بوده‌اند و حصار شهر در حاشیه محلات نامبرده امتداد داشته است .
به گفته قدیریان، محلات جهانستان، گل کاران و پشت آسیاب جزء آبادی‌های حاشیه شهر و در خارج از حصار قرار داشته‌اند .
وی عنوان کرد: کلیه محلات روی دو رشته بستر سنگی واقع شده که کشیدگی غربی- شرقی داشته و به موازات هم واقع شده‌اند و محله دروازه علی در شمال شرقی، درب قلعه در شمال غربی، دروازه میدان و جهانستان در جنوب شرقی و گل کاران و پشت آسیاب در جنوب غربی این بستر سنگی قرار دارند .
این مسئول بیان کرد: با توجه به اهمیت بافت تاریخی و حسب وظیفه ذاتی میراث فرهنگی در مرمت بناهای تاریخی موجود در بافت، مرمت و ساماندهی برخی از قسمت‌های بافت که وضعیت نامطلوبی پیدا کرده بودند، در دستور کار این اداره قرار گرفت و مرمت و ساماندهی آن در حال انجام است .
وی شرح اقدامات اجرایی مرمتی در بافت تاریخی را شامل استحکام بخشی پای دیوارها، کاهگل دیوارها و مسدود کردن قسمت‌های متروکه بافت بیان کرد.
بافت تاریخی ابرکوه در تاریخ 1/4/95 به شماره 31526 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است و از جمله مهمترین آثار تاریخی و طبیعی شهرستان ابرکوه باید از سرو کهنسال با قدمتی بیش از 4500 ساله، گنبد عالی، مسجد جامع ابرکوه، گنبدخانه سیدون، چندین یخچال خشتی ارزشمند، خانه صولت، منارهای نظامیه، آرامگاه عزیزالدین نسفی، خانه آقازاده و بادگیر آن، نام برد.